Płyta trygera – “serce” elektroniki zbudowanej przez Warszawę.
Grupa Warszawska zaprojektowała i zbudowała elektronikę do wstępnej rekonstrukcji mionów w czasie rzeczywistym. Układ działający podczas Run-1 używał danych z szybkich komór RPC znajdujących się zarówno w części centralnej detektora (beczce) i pokrywach (o detektorze CMS zobacz tu). Następnie dla Run-2 i 3 zbudowaliśmy układ wykorzystujący wszystkie typy detektorów mionowych w CMS na styku beczki i pokryw (w obszarze pośrednim). Obszar ten charakteryzuje się nietrywialną geometrią pola magnetycznego i skomplikowanym ułożeniem komór co stanowi istotne wyzwanie. Zbudowane przez nas układy są częścią mionowego systemu wyzwalania (tryger) detektora CMS. Dodatkowo zaprojektowaliśmy i częściowo sfinansowaliśmy system odczytu komór RPC.
Obecnie głównym naszym obowiązkiem aparaturowym jest zapewnienie niezawodnego działania zbudowanego przez nas systemu oraz jego stały rozwój. Praca ta polega na nadzorze nad elektroniką, analizie danych trygera i wprowadzaniu możliwych ulepszeń.
Po co nam system wyzwalania detektora?
Przy ogromnej liczbie zderzeń proton-proton niemożliwe jest przeanalizowanie wszystkich informacji zarejestrowanych przez detektor. Konieczny jest system selekcji przypadków, które poddane zostaną dalszej analizie. Pierwszym etapem jest zgrubny pomiar podstawowych obserwowalnych obiektów wśród których są wysokoenergetyczne miony. Pomiary te są analizowane przez główny tryger CMS i jeśli pojawiający się przypadek wydaje się być interesujący informacja ze wszystkich poddetektorów eksperymentu CMS jest przesyłana do dalszej analizy (wyzwolenie). Tryger powinien się charakteryzować dużą efektywnością akceptacji przypadków z potencjalnie interesujących kanałów, selektywnością umożliwiającą wybór przypadków o odpowiedniej kinematyce oraz właściwą synchronizacją czasową.
Dlaczego wyzwalanie na miony?
Wyzwalanie na miony to jeden ze sposobów wyzwalania detektora CMS. Mion jest cząstką elementarną należącą do rodziny leptonów (i podobnie jak elektron nie oddziałuje silnie). Duża masa mionu powoduje, że rzadko tracą energię w inny sposób niż na niewielkie straty na jonizację. Dlatego miony stosunkowo łatwo penetrują detektor, co umożliwia ich łatwą identyfikację. Szczególnie interesujące są wysokoenergetyczne miony, jako możliwe sygnatury rozpadu nowych cząstek o dużych masach, jak na przykład cząstka Higgsa.
Dowiedz się więcej: